Om 09.30 uur vertrokken we vanuit Arzua. Het had de hele nacht geregend en fors ook, maar bij ons vertrek was het droog. We hadden de keuze: een route door het binnenland, 50 km en een aantal forse klimmen, of langs de toch wel drukke Provinciale weg, 37 km. Ook wel klimmen, maar de keuze was snel gemaakt: we wilden voorkomen dat we in tijdnood zouden komen.

We hebben dus een aantal uren stevig doorgefietst, zonder verdere noemenswaardigheden. Wel kwam Henk (die natuurlijk voorop reed) nog het groepje Italianen / Ieren tegen waar we gisteravond in het restaurant mee hadden zitten kletsen.

In de ochtend hadden we nog fraaie vergezichten...

Rond 13.00 uur kwamen we langs het vliegveld en we besloten gelijk te informeren voor een huurbus voor de terugreis. Dat bleek dus niet mee te vallen. De enige maatschappij die er eentje beschikbaar had was Sixt. Prijs : 786 € !! Daar zagen we dus vanaf. Eerst maar eens doorfietsen naar Santiago en daar even de stand van zaken opmaken.

Vóór Santiago begon het te plenzen en niet te zuinig ook. We hebben een poos staan schuilen en toen het droger leek te worden zijn we doorgefietst. Helaas dus....... de regen nam in alle hevigheid weer toe. Kort vóór Santiago bleek er ook nog een stevige wegomlegging te zijn, dus we mochten nog wat extra kilometers maken door de plensbuien.

Santiago de Compostela bleek een fors grote stad te zijn. Ook door de stad heen moesten dus nog wat kilometers afgelegd worden. We moesten zelfs nog even zoeken voordat we het plein voor de kathedraal hadden gevonden. Was het een glorieuze binnenkomst? Nee, het was eerder een zeiknatte bedoening. We waren drijfnat tot op ons hemd.

Voor het laatste stempeltje en het verkrijgen van de officiële Compostela moesten we in de rij gaan staan. Die rij was fors, geschatte wachttijd: een uur. Erik werd als rolstoeler eruit gehaald en mocht voorgaan. Henk en ik hadden helemaal geen zin om drijfnat en koud te gaan staan wachten, dus zijn we maar uit de rij gelopen en naar Erik toe. Die deed prompt een goed woordje voor ons zodat ook wij met voorrang behandeld werden! Zo kregen we dus alle drie vlot onze Compostela!

We waren uitgenodigd in de huiskamer van het Nederlandse Genootschap en gingen daar maar een bakkie doen om warm te worden. De koffie was er wel maar verder zat er niemand. We hebben daar wel even de balans opgemaakt over de terugreis en alsnog besloten een busje te huren. Dat werd ter plekke telefonisch geregeld.

Ook regelden we een onderkomen voor de nacht. 3 km vanaf het vliegveld zodat we morgenochtend niet zover hoefden te gaan om de huurbus op te halen.

Ondertussen was het ook alweer 17.30 uur. Ons onderkomen: Casa de Amancio in het gehucht Vilamaior, was toch nog 10 km "terug" fietsen langs de Camino-route. Ook regende het weer...

We gebruikten Google Maps om de weg te vinden. Op één of andere manier leidde die ons niet echt via de kortste route. Wederom dus extra kilometers door de regen.... ongeveer 2 km voor de bestemming liep ook nog eens de ketting van mijn handbike vast. Zodanig vast dat het voorwiel eruit moest en de derailleur eraf, voordat we het konden oplossen. In het donker moesten we verder fietsen, we kregen nog een paar heftige klimmetjes tegen en we kwamen pas om 20.45 uur aan! Gelukkig serveerde men ons nog wel een warme hap....

Ons onderkomen.

Fraai interieur in het restaurantgedeelte.

Ze hadden een bijzonder gebruik : door de klanten werden 1 ct en 5 ct muntjes op de muren gelegd, zodat deze bezaaid waren met muntjes.

Afgelegde afstand: een ruime 40 km's. Met de terugreis naar Vilamaior dus toch nog een ruime 50 km!

Binnenkort volgt nog wel eens een resumé van onze Camino. Eerst maar eens de terugreis naar Frankrijk en Nederland !