Donderdag 12 oktober 2017

We zijn vanochtend op tijd vertrokken vanuit El Burgo Ranero. We wilden even stevig doorfietsen om de 42 km naar Leon lekker snel te kunnen doen. Ook in dit eerste deel van de dag hadden we weer lange, saaie en stoffige wegen. 

Voor de wandelaars moet dot trouwens wel helemaal een bezoeking zijn. Dat schiet natuurlijk helemaal niet op.....

Soms kom je mede-pelgrims tegen waarmee je wat uitgebreider een gesprek doet. De jongen op de foto hieronder heeft een onderbeen prothese en doet met zijn vriendin de Camino, afwisselend lopend en fietsend. Een erg opgewekt en enthousiast stel. Erg leuk. 

We kwamen rond 13.00 in Leon aan. Dat is een grote, maar ook fraaie stad met een imposante kathedraal. Die kathedraal wilden we bezoeken, maar de entree kostte 10 Euro. Geen korting voor pelgrims..... Dat hebben we dus maar niet gedaan.  Natuurlijk wel even een stempeltje gehaald voor in ons pelgrimspaspoort.

We zijn dus vrij vlot weer doorgefietst. Ná Leon kregen wr prompt weer wat hellingen voor onze kiezen. Tot 7%, dus dat was weer even ploeteren. We hebben een lunchpauze gehouden in een dorpje waarvan ik de naam niet eens meer weet. De dorpjes hier zijn vaak behoorlijk uitgestorven. Er staan vaak huizen die --heel authentiek-- van Adobe zijn opgebouwd  (soort leem met stro). Dat ziet er leuk uit, maar als zo'n huis leeg komt te staan vervalt het ook heel snel tot een ruïne.

In een ander dorp, bovenop een heuvel, zagen we veel huizen die onder de grond waren gebouwd. We kwamen geen verklarend bordje o.i.d. tegen, dus eigenlijk zijn we er niet achter gekomen waarom dat nu was. Mogelijk tegen de hitte?

Aan het eind van de dag kwamen we uit in de plaats Villar de Mazarife. Daar bleek een erg leuke, gezellige pelgrimsherberg te zijn. Een verademing met die van de afgelopen nacht. 

We zaten in de avond aan de pelgrimsmaaltijd aan. Voor 12 € 3 gangen, de bekende fles wijn en als klapstuk een aperitiefje.  Een soort likeurtje, erg sterk (49%) en in een soort van proefglaasjes. Erik vond die proefglaasjes erg leuk en probeerde op z'n beste Frans/Spaans  via de eigenaresse 6 van die glaasjes los te krijgen. We kregen dus prompt 6 gevulde glaasjes voorgeschoteld.... iets teveel van het goede dus... Er ontstond eel een geanimeerd gesprek met de eigenaresse en Erik kreeg 2 proefglaasjes en het recept van dat drankje! 

We slapen op een kamer met een Amerikaan.  Die loopt de Camino op 2 beugels, i.v.m. een verlamming, opgelopen door een auto-immuun ziekte. Toch wel bizar dat wij steeds weer gehandicapten tegenkomen. Gekscherend noemden we onze slaapkamer wel de "kneuzenkamer"..

Afgelegde afstand: 71 km (!)